De geschiedenis van die LF-routes start in 1987. Op 5 februari werd het Landelijk Fietsplatform een feit. Dat platform, dat later het label ‘Nederland Fietsland’ ging voeren, had tot doel om het recreatief-toeristisch fietsen te stimuleren. En daartoe een serie langeafstandsroutes te ontwikkelen. In april 1988 werd daarvoor een eerste gids uitgegeven. De volgende stap was, vanaf 1989 het bewegwijzeren van deze routes.
In 1999 werd het in België ontwikkelde systeem van knooppunten in Nederland geïntroduceerd. In de daaropvolgende jaren breidde dat netwerk zich steeds verder uit over Nederland. Sinds 2014 zijn alleen op vier Waddeneilanden (nog) geen knooppunten.
De LF-routes en knooppunten bestonden eerst naast elkaar, maar werden vanaf 2009 aan elkaar gekoppeld. Ondertussen worden sommige LF-routes gesloten en andere omgevormd tot zogenaamde Icoonroutes. En maken zij vaak deel uit van EuroVelo routes.
Zie verder Nederland Fietsland
Ik was begonnen met het rijden van de LF-routes en bleef daaraan (te) lang vasthouden. Ben daar ook een eind in gekomen. Na jaren van aarzeling en uitstel, besloot ik uiteindelijk, in 2016, om het doel te veranderen in het fietsen van alle verbindingen tussen en naar de Nederlandse knooppunten. Dus moet ik regelmatig de Belgische of Duitse grens over.
Jaarlijks maak ik de stand op en laat ik op een kaart zien in welk, vanuit Den Haag gedacht, gebied ik alle knooppuntverbindingen al gereden heb. Hieronder laat ik die voortgang zien.